Laatst schreeuwde een man tegen een vrouw, ‘Wat bezielt je, doe effe normaal mens.’
Mensen geven over de uitdrukking ‘wat bezielt je’ een negatieve betekenis. Meestal wordt dit aan iemand gezegd die iets verkeerds heeft gedaan. We flappen in een opwelling die woorden uit als een negatieve bron binnen ons zelf. We laten ons meeslepen in wat we noemen negatieve gevoelens. Gevoelens van frustratie, boosheid, wanhoop of verdriet. Het gevoel ik zit niet lekker in mijn vel. Ik hebt het even met die ander gehad.
Al woordspelend dacht ik, je kan diezelfde uitdrukking ook positief benaderen. Een positieve draai aan geven. Door je af te vragen welke bezielende kracht of krachten laat ik mij leiden en inspireren. Soms zijn het personen die in hun leven zoveel bezieling door hebben gegeven of juist geven. Een belovende schrijver, een muzikant, een aansprekende politicus of, dichterbij huis iemand uit de buurt, uit onze directe woonomgeving. Een persoon waar je vertrouwen in hebt. Waar je bij wijze van spreken je hele hebben en houwen aan kwijt kunt. Je kan als het ware aan die persoon, in figuurlijke zin, optrekken. Door zijn of haar woorden wordt je geraakt. Het doet je wat.
De uitdrukking ‘wat bezielt je’ als positieve insteek. Een positieve wending over ons -zijn-.
Ik denk dat zowel de negatieve als positieve uitdrukking tegelijk aanwezig kan zijn in ons leven. De vraag luidt dan: waar geef ik de voorkeur aan. De dagelijkse omstandigheden hebben daar soms invloed op. Soms meer dan ons leven lief is. Want hoe vaak gebeurt het niet dat je je verschuilt achter een gesloten gordijn van ‘niets interesseert me meer, wat heeft het voor zin om nog te veranderen. ‘Ik sta er alleen voor en niemand wil me helpen. ‘Ze moeten me maar nemen zoals ik ben.’
Oh wat is het makkelijk je daarachter te verschuilen. Ik hoor het vaak ‘ik wil wel veranderen maar ja….dat gaat niet een, twee, drie. Dat heeft tijd nodig.’ Het is niet een kwestie van tijd, het is de keuze die je maakt met je hart, met je ziel. Daar ben jezelf verantwoordelijk voor. Verantwoordelijk voor je gedachten en hoe je er naar wilt handelen, en hoe je je zou willen gedragen naar de ander.
‘Wat bezielt je?’ in die zin zit het woord bezieling. Je wordt als het ware tot leven gewekt. Je hebt het gevoel dat je weer bestaat. Dat je er mag zijn. Er zijn voor de ander met je blik naar buiten. Je ademt en zegt, ‘ik geloof weer in het leven én in de toekomst.
Hans Fronczek